وقتی از حضور ناو هواپیمابر آمریکا در خلیج فارس صحبت می‌کنیم از یک رویداد صحبت می‌کنیم.
وقتی از خصومت ایران و آمریکا صحبت می‌کنیم از یک روند صحبت می‌کنیم.
جز در مواردی که لازم باشد سر صحبت با کسی باز شود، مطلقا علاقه‌ای به صحبت از رویدادها ندارم. آن چیز که باعث خوش‌حالی یا نگرانی من می‌شود حرکت روند است. اینکه آیا روند مثبت بوده و پیش‌بینی آینده امیدبخش است یا اینکه روند گذشته نشان‌دهنده وضعیت بدتر در آینده است.
به نظرم توجه به رویداد مهم است اما گیر کردن در آن جز هدر دادن وقت چیز دیگری نیست.
کسی که تفکر سیستمی قوی دارد یا حداقل تفکر سیستمی را تمرین می‌کند، از رویدادها برای تحلیل وضعیت موجود و پیش‌بینی آینده استفاده می‌کند.
صدا و سیما تصمیم می‌گیرد برنامه نود، حالا خورشید، سریال‌های طنز را از تلویزیون حذف کند، این‌ها رویداد هستند اما وقتی نگاه می‌کنیم عمدتا برنامه‌های پربیننده که مردم هم دوستشان دارند کم‌کم از تلویزیون حذف می‌شوند، اینطور پیش‌بینی می‌شود که در آینده اعتماد به تلویزیون کم‌رنگ‌تر خواهد شد و مردم در جای دیگر به دنبال سرگرمی خود می‌روند.
معتقدم رویدادمحور هستیم و کمترین توجهی به سیستم‌سازی و روندها نداریم، که اگر داشتیم با ده درصد ارزان شدن دلار پانزده هزار تومانی، منتظر دلار شش هزار تومانی نمی‌ماندیم.
کلا مخالف تغییرات یک شبه و آنی هستم، چون هر تغییری که ناگهانی اتفاق بی‌افتد به همان سرعت هم به روز اولش برمی‌گردد. این‌روزها که بعضی‌ها حل مشکلات را در گرو تغییر نظام و انقلاب کردن می‌دانند ، مطمئن‌تر می‌شوم که هنوز با سیستم‌سازی و تفکر سیستمی مشکل داریم و فکر می‌کنیم که با تغییر شخص، سرنوشت یک ملت عوض می‌شود در صورتی که تحول و توسعه در گرو حرکت سخت، آرام و تدریجی است.
پیش خودم فکر می‌کردم خواندن و شنیدن اخبار روی کیفیت زندگی اصلا تاثیری ندارد، چون هر چه در خبر هست یک اتفاق است که یک هفته بعد دیگر خاصیتی ندارد اما نگرشم را نسبت به اخبار عوض کردم. الان اخبار را از چند منبع معتبر دنبال میکنم و سعی میکنم قبل از اینکه تحت تاثیرش قرار بگیرم، پیش خودم از اثرات آن بر روند آینده استفاده کنم. تمرین خوب و جالب برای تقویت تفکر سیستمی و ذهن تحلیلی است.
من فکر میکنم درک روند ها خیلی مهم هست و چند وقتی است که به جای تحلیل رویداد های سیاسی میگذارم مدت زمانی از فرایند های آن بگذرد.و بعد این که هیاهو ها نشست تازه خبر به من میرسه و در بعد از اون من کمی فکر میکن که چه چیز مهمی درموردش وجود دارد که به خاطر بسپارم ( مثلا اسم طرف کیه یا چیه و جزو ضایعات هست ) . و بعد به ادامه کارم میرسم .